KRAJOBRAZ
Malowniczymi elementami krajobrazu Burzyna są występujące tu pogórza z fragmentami zrównań pontyjskich powstałe w okresie tworzenia się Karpat. Przybierają one podłużne kształty lub szerokie garby sięgające wysokości 250 - 500 m n.p.m. pokryte pasami lasów mieszanych (buk, grab, dąb, jodła, sosna), jednak z przewagą pól uprawnych. Jakkolwiek zbocza ich są łagodne, o nachyleniu do 20 stopni, zachęcające do uprawiania turystyki, to jednak praca na roli staje się tu nieco trudniejsza. Rzeźbę terenu urozmaicają doliny bezimiennych strumieni oraz dolina potoku Burzynianka i dolina rzeki Białej.
Najwyższym wzniesieniem Burzyna jest Ptasznik, nazywany też Ptasią Górą, który liczy 451 m n.p.m. i znajduje się na południowym krańcu wsi leżącym w Paśmie Brzanki. Zalesione stoki podchodzące pod granicę z Jodłówką Tuchowską osiągają wysokość do ok. 502 m n.p.m.
BURZYŃSKIE LASY
Najwyższym wzniesieniem Burzyna jest Ptasznik, nazywany też Ptasią Górą, który liczy 451 m n.p.m. i znajduje się na południowym krańcu wsi leżącym w Paśmie Brzanki. Zalesione stoki podchodzące pod granicę z Jodłówką Tuchowską osiągają wysokość do ok. 502 m n.p.m.
BURZYŃSKIE LASY
Pokrywają południową część sołectwa. Powierzchnia 215 ha, przewaga drzew jodłowych i
bukowych. Tereny te obfitują głównie w sarny, lisy, zające i dziki oraz spotyka
się również jelenie. Lasy te zalicza się do lasów gospodarczych, w których ze
względu na ich położenie oraz funkcje praktycznie wykonuje się odnowienia lasu
oraz zabiegi pielęgnacyjne.
OSADNICTWO jest tu rozproszone. Za domami ciągną się pola uprawne i łąki.
Mimo, że nowe budownictwo sukcesywnie wypiera stare zabudowania drewniane, to we wsi (poza "murowanymi Alejami") wciąż znajduje się sporo starych domów i budynków gospodarczych konstrukcji drewnianej.
GLEBY
GLEBY
Na terenie wsi
występują gleby szkieletowe brunatne właściwe, miejscami gleby brunatne wyługowane kwaśne,
bielicowe oraz mady dość trudne do uprawy i wymagające intensywnego nawożenia; gleby III i IV klasa bonitacyjna; kompleks zbożowy górski,
owsiano ziemniaczany oraz miejscami pszenno dobry.
UŻYTKOWANIE ZIEMI [wg danych z 1996 r.]
Użytki rolne 452 ha, grunty orne 364 ha, sady 11 ha, lasy 215 ha, pozostałe grunty 88 ha.
Gospodarstw 163 (356,3 ha) w tym: poniżej 1 ha 7 gospodarstw (2,35 ha), od 1 - 2 ha 85 gospodarstw (103,75 ha), od 2 - 5 ha 59 gospodarstw (164,41 ha), od 5 - 7 ha 6 gospodarstw (29,65 ha), od 7 - 10 ha 3 gospodarstwa (20,19 ha), od 10 - 15 ha 3 gospodarstwa (35,95 ha).
Uprawia się: pszenicę 70,5 ha, żyto 12 ha, owies 19 ha, pszenżyto 10,5 ha, ziemniaki 40,5 ha, warzywa 3,1 ha.
Hoduje się: bydło 240 sztuk (w tym krowy 180 sztuk), konie 35 sztuk, owce 12 sztuk, kozy 15 sztuk.
UŻYTKOWANIE ZIEMI [wg danych z 1996 r.]
Użytki rolne 452 ha, grunty orne 364 ha, sady 11 ha, lasy 215 ha, pozostałe grunty 88 ha.
Gospodarstw 163 (356,3 ha) w tym: poniżej 1 ha 7 gospodarstw (2,35 ha), od 1 - 2 ha 85 gospodarstw (103,75 ha), od 2 - 5 ha 59 gospodarstw (164,41 ha), od 5 - 7 ha 6 gospodarstw (29,65 ha), od 7 - 10 ha 3 gospodarstwa (20,19 ha), od 10 - 15 ha 3 gospodarstwa (35,95 ha).
Uprawia się: pszenicę 70,5 ha, żyto 12 ha, owies 19 ha, pszenżyto 10,5 ha, ziemniaki 40,5 ha, warzywa 3,1 ha.
Hoduje się: bydło 240 sztuk (w tym krowy 180 sztuk), konie 35 sztuk, owce 12 sztuk, kozy 15 sztuk.
ZAOPATRZENIE W WODĘ PITNĄ
Większość mieszkańców sołectwa zaopatruje się w wodę z funkcjonującego na terenie gminy Tuchów wodociągu publicznego opartego na wodzie powierzchniowej z rzeki Biała ze Stacją Uzdatniania Wody w Lubaszowej. Eksploatacją wodociągu zajmuje się Spółka Komunalna "Dorzecze Białej".
Pozostali korzystają z lokalnych ujęć wody znajdujących się przy gospodarstwach domowych (przydomowe studnie głębinowe). Stany wód są na ogół niewysokie i w suchszych latach dochodzi do okresowego wysychania studni.
Większość mieszkańców sołectwa zaopatruje się w wodę z funkcjonującego na terenie gminy Tuchów wodociągu publicznego opartego na wodzie powierzchniowej z rzeki Biała ze Stacją Uzdatniania Wody w Lubaszowej. Eksploatacją wodociągu zajmuje się Spółka Komunalna "Dorzecze Białej".
Pozostali korzystają z lokalnych ujęć wody znajdujących się przy gospodarstwach domowych (przydomowe studnie głębinowe). Stany wód są na ogół niewysokie i w suchszych latach dochodzi do okresowego wysychania studni.
MOST NA BIAŁEJ
Na drodze prowadzącej do Tuchowa usytuowany jest most, posadowiony wyżej o około 20-30 m od starego drewnianego, który był często niszczony przez powodzie, a ponadto droga do niego prowadząca nie biegła, jak obecnie, groblami, co powodowało odcinanie wsi przy każdym właściwie wylewie. Obecnie tylko bardzo wysoka woda odcina ją od dostępu do szosy.