W Burzynie znajduje się jeden pomnik przyrody nieożywionej (Skałka) i pomnik kultury materialnej (postument - kapliczka).
Skałka
Skałka to niewielkich rozmiarów grzęda skalna w kształcie ambony o wysokości 2,5 m i średnicy ok. 3 m. Zbudowana jest z piaskowców należących do warstw godulskich.
Skałka jest jedyną tego typu atrakcją przyrodniczą uznaną za pomnik przyrody na terenie Burzyna. Niestety pozbawiona jest tabliczki informującej o tym fakcie.
Skałka jest jedyną tego typu atrakcją przyrodniczą uznaną za pomnik przyrody na terenie Burzyna. Niestety pozbawiona jest tabliczki informującej o tym fakcie.
Znajduje się w lesie, na zboczu wąwozu rozcinającego północny stok Pasma Brzanki.
Jak trafić? Od Leśniczówki kierujemy się w stronę lasu i podążamy żółto-czarnym szlakiem (czarne kółko na żółtym tle). Po ok. 650 m (po drodze mijamy mały, drewniany budyneczek szkółki leśnej) docieramy do niepozornego rozwidlenia dróg. Opuszczamy szlak i wybieramy nieznakowaną dróżkę odchodzącą w prawo, którą po przejściu 130 m docieramy wprost pod Skałkę.
Jak trafić? Od Leśniczówki kierujemy się w stronę lasu i podążamy żółto-czarnym szlakiem (czarne kółko na żółtym tle). Po ok. 650 m (po drodze mijamy mały, drewniany budyneczek szkółki leśnej) docieramy do niepozornego rozwidlenia dróg. Opuszczamy szlak i wybieramy nieznakowaną dróżkę odchodzącą w prawo, którą po przejściu 130 m docieramy wprost pod Skałkę.
Postument zwieńczony figurą Matki Bożej
Został ufundowany przez Michała i Teklę Furgałów w 1912 r.
Postument jest trójkondygnacyjny, uskokowy, na dwustopniowym gzymsie, polichromowany. Stoi na fundamencie mającym postać czworokątnej płyty kamiennej. Na nim także czworokątna, ale mniejsza, dwustopniowa podstawa. Dwie pierwsze kondygnacje są kamienne, czworoboczne, ogzymsowane. Dolna część (baza) ozdobiona jest od frontu płyciną, a w niej inskrypcja fundacyjna o treści: "Fundatorowie Michał i Tekla Furgałowie 1912". Nad dolną bazą znajduje się druga, mniejsza - na niej zamocowana jest tabliczka informująca, że postument jest Pomnikiem Przyrody. Trzon wieńczący bazę jest węższy i smukły. Na jego pionowej płaszczyźnie od frontu dwie płytkie nisze. Dolna, półkolista zawiera płaskorzeźbę Pana Jezusa Najświętszego Serca. Górna, prostokątna, napis: "SLODKIE SERCE MARYI BĄĆ MOJEM ZBAWIENIEM". Na trzonie znajduje się szersza od niego, zdobiona głowica. Najwyższą kondygnację wieńczy kamienna, polichromowana figura Matki Bożej Różańcowej. Figura zadaszona blaszanym, półkolistym, ozdobnym daszkiem, na którego wewnętrznej stronie namalowane są złote gwiazdy na niebieskim niebie. Postument otoczony drewnianym płotkiem. Znajduje się na posesji p. Romana Usarza.
